Meer duurzame verandering met slechts 1 interventie? Faciliteren als persoonlijk vakmanschap

Recent kreeg ik van een directeur de vraag: “Zou jij als onderdeel van een dag met het directieteam een workshop kunnen geven over effectieve communicatie? Ik wil graag dat mijn mensen constructiever met elkaar omgaan.”

 

Fijn dat deze vraag komt natuurlijk. Maar ik worstel er een beetje mee. De opdrachtgever spreekt me aan vanuit de overtuiging dat zijn mensen behoefte hebben aan meer verbindende communicatie. Hij heeft er vertrouwen in dat mijn workshop hier een antwoord op zal bieden. Maar hier zit net mijn aarzeling. Als ik een workshop geef, dan weet ik graag waar de vraag vandaan komt en wil ik zeker zijn dat het ook beantwoordt aan een behoefte. In het verleden is al vaker gebleken dat er ook een onderliggende wens of vraag leeft, die net iets complexer is dan verwacht.

 

Alles is een interventie

Ik wil dus graag de vraag verder verkennen maar…daar lijkt weinig ruimte voor, de directeur wil graag aan de slag: “Het lijkt me interessant om eerst met iedereen te spreken, maar ik wil graag nog vóór het einde van dit jaar met mijn team aan de slag en de directieteamleden zijn vaak buitenshuis.” Laat ik het nu schieten? Heeft het wel zin om eenmalig een workshop te geven als ik het gevoel heb dat ik niet tot de kern van het probleem kan doordringen? Zal ik op die manier enige impact of een zaadje tot duurzame verandering kunnen planten?

 

“Alles wat je doet, is een interventie.”

 

Wat me hielp in dit moment is mijn overtuiging dat alles wat je doet, een interventie is. Het eerste contact met de klant, mijn antwoord op een mailtje of de klankkleur van mijn stem aan de telefoon zetten reeds de toon. Verandering begint al bij het eerste gebaar, ja, zelfs nog voor het eerste echte gesprek.

 

Een mini-proces creëren

Om mijn impact te maximaliseren, creëer ik een mini-proces rond het moment waarop ik met het team aan de slag kan. Graag deel ik mijn 3 tips. Je kan ze gebruiken om van elke workshop een startpunt te maken, met het oog op duurzame verandering op langere termijn.

 

1. Verzorg het voor & na

Ik zorg ervoor dat de workshop niet op zichzelf staat. Voor: ik bouw de verwachtingen op door deelnemers op een creatieve manier uit te nodigen, een intakegesprek te doen of hen al wat huiswerk te geven ter voorbereiding van de workshop. Zo zorg ik ervoor dat het proces al voor de workshop start. Na: ik stuur de deelnemers met een concrete opdracht naar huis. Hierdoor zetten ze het proces ook na de workshop verder. Op die manier bestaat de eenmalige workshop plots uit 3 momenten waarop de leerspanning beweegt in de richting van een verandering.

 

2. Gebruik de beperking

In drukke tijden missen we soms wat focus. Door de resultaatgerichte energie van één workshop vinden mensen het prima om rond één thema in dialoog te gaan. De aandacht gaat naar datgene wat nu bovendrijft. Door het beperkte tijdskader creëer ik de mogelijkheid om tot de essentie te komen. Zo ontstaan er creatieve oplossingen die ontdaan zijn van afleiding, bijgedachten en ‘dit is ook wel belangrijk om mee rekening te houden-opmerkingen’.

 

3. Creëer een referentie-ervaring

Met één workshop probeer ik de toon te zetten. Het is een kans om een bijzondere ervaring te creëren waar mensen een goed gevoel aan over houden. Ik zorg ervoor dat mensen echt naar elkaar luisteren, elkaar op een warme manier uitdagen of samen iets creëren. Wat ze zich na een half jaar nog zullen herinneren, is vermoedelijk de kwaliteit van de interactie, het gevoel en de sfeer van de workshop, misschien nog wel meer dan het inhoudelijke resultaat. En wie weet ontstaat zo de energie om in de toekomst meer van dit te doen.

 

Hoe liep het af?

De directeur heeft mijn voorstel gevolgd. Ter voorbereiding van de teamdag zal ik een kort intakegesprekje hebben met elk directielid. En vervolgens ontwerp ik op basis van deze inzichten samen met de directeur het programma van de teamdag. Misschien werken we helemaal niet rond effectieve communicatie maar rond iets anders? Misschien ook wel? Wie weet ontstaat er wel een bedding om langer samen te werken. We gaan het zien. In elk geval is er niet meer sprake van ‘een workshop doen’, maar is het proces van samen verkennen en richten opgestart.

 

Kris Snick en Sofie Hendrikx zijn actief als coach en facilitator. Zij verzorgen vanaf januari 2019 de leergang ‘Faciliteren als persoonlijk vakmanschap: krachtige leerprocessen vormgeven en begeleiden.’ In deze blogreeks delen zij hun persoonlijke ervaringen op dit gebied en hoe zij daarin hun eigen vakmanschap steeds verder ontdekken en ontwikkelen. 

 

NB op 9 november 2018 organiseren Kris en Sofie een (gratis) proeverij voor de leergang. Opgeven kan via info@corporate-education.com.

 

Beeld: Jordan McDonald, Unsplash