This page is not available in English - View in Dutch:
Gisteren vond de tweede dag van de kenniswerker plaats in Utrecht. We werkten met zeven deelnemers uit verschillende sectoren, die allen heel gedreven zijn voor het thema. Joseph Kessels introduceerde een dilemma waar je mee te maken kunt krijgen als je als organisatie meer ruimte wilt maken voor kenniswerk en vernieuwing. Het ging om het spanningsveld tussen enerzijds het stimuleren van nieuwsgierigheid, werken vanuit plezier en persoonlijke motivatie en anderzijds de behoefte en noodzaak tot het stellen van regels en het werken volgens strikte procedures.
Spanningsveld in de praktijk
Eén van de deelnemers werkt in een ziekenhuis en maakt dit spanningsveld dagelijks mee. We constateerden dat hoe meer ruimte gemaakt wordt voor de kant van de regels en procedures, hoe minder ruimte er overblijft om met plezier en vanuit je eigen drijfveren en ambitie te werken. Terwijl in ziekenhuizen en boorplatforms een duidelijk economisch belang is om te werken aan veiligheid en op die plekken als vanzelfsprekend veel procedures en protocollen in het leven geroepen zijn. We bespraken hoe het zou zijn als de kenniswerkers zelf de rol zouden nemen van ontwikkelaar van procedures, protocollen of formules. Zodra je zelf kan meebepalen over de vorm en inhoud van de regels, is de kans groot dat je zinvolle richtlijnen opstelt en dat het je nauwelijks moeite kost die ook te volgen.
Praktische tools
We gebruikten de middag ook om met praktisch instrumentarium aan de slag te gaan. De kenniswerkertest (zie http://tool.dekenniswerker.be) en de toolbox (www.samenvernieuwenindepraktijk.nl), mede ontwikkeld door Suzanne Verdonschot die samen met Joseph Kessels de middag begeleidde, stonden hierbij centraal. We dachten na op welke manier deze instrumenten behulpzaam kunnen zijn bij het maken van een werkomgeving die verleid tot leren, verbeteren en vernieuwen.