Kent u ze nog? De prachtige boekenreeks van Tiny, waarin een klein meisje allerlei nieuwe situaties opzoekt om vanalles te beleven en veel te leren? Ik heb ze ooit verslonden. En afgelopen week kwam ze helemaal weer in beeld. Meer nog, ik voelde me een beetje zoals zij. Ik mocht namelijk op bezoek in de haven van Hamburg bij een organisatie die containers van grote zeeschepen laadt en lost en klaarzet voor verder transport binnen Duitsland.
Hoe kom je nu op zo’n bijzondere plek terecht? Dankzij onze K&S collega’s in Duitsland. Elk jaar organiseren we voor ons Gezelschap aan het eind van de zomer enkele professionalisering- en ontmoetingsdagen. Ze gaan door op een inspirerende plek en zijn gericht op in verbinding met elkaar een goeie start te maken voor het nieuwe werkjaar. Onze collega’s hadden aan hun netwerk in Hamburg de volgende vraag gesteld: wat houdt jou op dit moment het meest bezig in je vak en waarover zou je graag met onze collega’s van gedachten wisselen?
Levenslang leren
“Hoe maak je levenslang leren aantrekkelijk voor arbeiders?” kwam uit dit initiatief. Samen met collega’s Frauke Schmid-Peter en Michael De Bont ben ik nieuwsgierig naar ons gastbedrijf getrokken. We werden hartelijk ontvangen en kregen een indrukwekkende rondleiding onder 65 meter hoge kranen (waarvan de bestuurdersruimte een glazen vloer heeft om goed te kunnen zien!) en langs torenhoog gestapelde containers.
Vervolgens in gesprek met de HR Directeur, de Financiële Directeur, een Teamleider en de Opleidingsverantwoordelijke. Opvallend in de sfeer, zowel op de kade als in het kantoorgebouw, was de warme collegialiteit tussen alle werknemers, los van functie of hiërarchische plek. Zelf beschrijven ze hun organisatie als één grote familie. Misschien zit daarin het belang van hun vraag en ook wel het onderliggende patroon waar ze vanuit HR tegenaan lopen: zij voelen zich verantwoordelijk om er voor te zorgen dat hun mensen levenslang willen leren. Er ontstond een boeiend verkenning van rollen en verantwoordelijkheden rondom een resultaat dat je wilt bereiken. Wie wil het, wie doet het en wie speelt hierin een ondersteunende rol? Het kader dat hierin heel helpend is, is de driehoek van effectief samenwerken.
Verantwoordelijkheidsgevoel
Bijzonder hoe HR mensen vaak (ook in andere landen), vanuit een enorm verantwoordelijkheidsgevoel en drive om mensen te helpen in hun ontwikkeling, veel te veel zorg en werk overnemen van leidinggevenden en hun mensen. Iets universeels? Herkent u dit? Benieuwd hoe u daar mee dealt, wanneer het lukt om rollen en verantwoordelijkheden goed te onderscheiden en welke effecten u daar dan van ziet!