Gelezen en ge-liked: De edele kunst van not giving a f*ck

Door: Annelies Wybo

#Inspiratie   #Publicaties  

Boek uit. In één week. 

Het is anders en er staat veel f*ck in de tekst (echt veel). Dus ik twijfel. Mag ik dit echt een goed boek vinden? Ik gluur even bij reviews van gerenommeerde bloggers. 

Oef! En ook: what the f*ck (ja, want dat heb ik in het boek geleerd).

Sinds ik het boek gelezen heb, is er iets veranderd. Laat ik je vertellen wat dat is en hoe het WTF-boek er aan heeft bijgedragen.

Zeg nee, don’t give a f*ck

Ik probeer al een tijdje te lopen op regelmatige basis. Het probleem is, ik krijg er geen ritme in en daarom is het ook moeilijk om op te bouwen. Mijn man heeft voor zichzelf beslist dat hij dit jaar 1000 kilometer gaat lopen. En alhoewel hij zijn doel waarschijnlijk niet gaat halen, het motiveert hem om zijn loopschoenen aan te trekken. Geïnspireerd door zijn doel besloot ik mezelf in te schrijven voor een loopwedstrijd. Laagdrempelig, bij ons in de buurt en over verschillende momenten. Op die manier zou ik proberen om eerst de 4 kilometer te lopen en een maand later de 7. Maar het had een tegenovergesteld effect. Sociale gelegenheden doorkruisten mijn plan. Uiteindelijk liep ik niet meer, want ik zou het toch niet halen. Frustratie, schuldgevoel. 

Ik heb mij uitgeschreven uit de loopwedstrijd. Het was niet dat ik echt een wedstrijd wil lopen. Ik wil gewoon meer sporten. Dit is geïnspireerd op het idee “Zeg nee, don’t give a f*ck.” Uiteindelijk gaat het over de vraag: wat doet er echt toe voor jou? Wat is belangrijk én wat dus niet. Door echt helder te hebben waar jij wél een f*ck om geeft, ontdek je waar je geen f*ck om geeft en dus nee kan tegen zeggen. 

Doe iets, doe gewoon iets

Mijn buurvrouw is al lang ontevreden over haar job. Ze praat hier regelmatig over.  Elk buurtfeest opnieuw komt dit aan bod. Wij, de andere buren, overladen haar met advies. Elke keer opnieuw. Maar er beweegt niets. “Anders moet je je werk opzeggen.” Nee, want ze gaat niet snel iets anders vinden in haar vakgebied. “Anders moet je loopbaancoaching doen.” Nee, want ze wil liever niet delen en uitspreken hoe ze zich erover voelt. Ik voel onmacht. Hoe kan je die mindset aanhouden en niets doen? 

Maar plots is er iets gebeurd. Ze heeft een gesprek gevraagd op haar werk. En hierdoor is er vanalles in beweging gekomen. Perfect is het nog niet, maar ze krijgt te horen dat ze gewaardeerd wordt en er wordt gesproken over haar takenpakket. Er is weer wat ruimte. 

Volgens Manson hebben we altijd een keuze, zelfs in situaties waar we niet voor gekozen hebben. We kiezen dus hoe we reageren en wat we er mee doen. Ontbreekt het je aan de nodige motivatie om een belangrijke verandering in je leven je bewerkstelligen? Kom dan gewoon in actie. Doe iets! En dat ‘iets’ kan superklein zijn, als  het je maar uit je hoofd haalt en in de actie brengt. En die actie zal je motivatie geven om verder te doen of je idee bij stellen. Het zet je letterlijk weer in beweging. 

Je bent echt niet speciaal

Mijn kinderen zijn grote fan van The Voice Kids, een zangwedstrijd voor kinderen op TV. Hierdoor geïnspireerd, zingen ze de pannen van het dak. Het is geweldig. Mijn dochter van 5 zegt: “Ik wil meedoen!” Ik vind mijn kinderen heel speciaal. Maar om eerlijk te zijn, hun zangtalent komt niet boven drijven. 

En ondertussen vraag ik me af: moet dat nu, iets groots doen? We prijzen onze kinderen soms letterlijk de hemel in (op momenten dat we hen niet achter het behang willen kleven natuurlijk). 

Manson gaat hier tegen in. We moeten onszelf niet verheffen tot speciale wezens. Het leidt tot de idee dat je door al die bijzonderheid ook recht hebt op vanalles. En de ‘narcistische bubbel’ zoals hij die noemt, ligt vervolgens op de loer. “Het overgrote deel van je leven zal saai en onopmerkelijk zijn, en dat is oké”. Wat een opluchting, niet?

Maar wat mij nog het meest is bijgebleven van het boek, is dat geluk niet het romige, rozige wolkje is waarin we willen geloven. Geluk ontstaat door uitdagingen op te lossen en aan te pakken. Het is net omdat je actie onderneemt dat je voldoening ervaart. 

En laat dat nu datgene zijn dat ik elke dag met mensen mag doen. Lucky me.