In Zuid-Afrika zijn er zoveel verhalen de moeite waard om te vertellen en te delen. Verhalen worden gezien als een belangrijk onderdeel van de cultuur voor veel mensen. Maar zoals Tiffany Mugo van The Open Society Fellowship stelt: "We zijn niet goed in archivering". Wij vonden het daarom logisch om sommige verhalen vast te leggen. In het boekje ‘Facing Stories' schrijven we over onze ervaringen met het interviewen van jonge Zuid-Afrikanen over hoe ze hun leven vormgeven en leren van de worstelingen en mislukkingen.
Leren van fouten
We kunnen waarschijnlijk allemaal wel verhalen vertellen over dingen die we in ons leven hebben gedaan die anders uitpakten dan we verwacht hadden. Vaak praten we niet over deze betekenisvolle momenten. Het niet succesvol zijn, kan juist ook een goede zaak zijn. Hoewel we onze fouten niet vieren, kan het juist wel waardevol zijn om na te gaan hoe we reageren op onze mislukkingen en fouten (zie deze blog).
Collega Suzanne Verdonschot is in Nederland en Duitsland begonnen met het onderzoek naar het leren van fouten, samen met een aantal studenten. We vroegen ons af hoe het leren van fouten in de Zuid-Afrikaanse context eruit ziet. Hoe gaan mensen om met hun fouten, hoe leren ze van hun fouten?
Iedereen heeft een verhaal
Er zijn al veel verhalen van menselijke iconen en legenden vastgelegd, zie bijvoorbeeld het prachtige project '21 Iconen van Zuid-Afrika‘. Er zijn echter ook vele andere belangrijke mensen. Iedereen heeft een verhaal.
Tijdens haar recente verblijf in Zuid-Afrika interviewde Mara verschillende mensen. Ze maakte portret-verhalen van vijf jonge Zuid-Afrikanen in de leeftijd van 25 tot 35 jaar. Mensen die succesvol zijn in de ogen van anderen, omdat ze hun eigen bedrijf runnen, grote problemen overwonnen of de wereld over reisden om aan maatschappelijke veranderingen te werken. Mara sprak met hen over betekenisvolle momenten in hun leven toen het anders ging dan verwacht - momenten van strijd, falen en fouten. En wat ze geleerd hebben.
Het resultaat zijn persoonlijke portretten in foto's en tekst. Elk verhaal staat op zichzelf en kan afzonderlijk in willekeurige volgorde worden gelezen. Mara deelt daarnaast de inzichten die ze opdeed uit deze vijf gesprekken en ze geeft een persoonlijke reflectie op zowel de inhoud en het proces. Het boek wordt afgesloten met een aantal laatste gedachten.
Hoe we deze beweging verder voortzetten is nog onduidelijk, misschien met nieuwe portretten of nieuwe vragen…. Het voelt voor ons iniedergeval belangrijk genoeg om vervolg aan te geven.