Cette page n'est pas disponible en français - Vue en Néerlandais:
Volgens de Clifton StrengthtsFinder heb ik WOO (Winning over Others) of innemendheid in mijn top 5 van sterke punten. Klopt. Ik vind het leuk om waar ik ook ben een kort praatje met iemand te maken, ijs te breken en op z’n minst een glimlach te veroveren. Dan ben je in New York wel op je plaats: in elke winkel of restaurant een “how are you today?”. Standaard, cliché, oppervlakkig, plat, commercieel? Zo zou je het kunnen labelen. Ik hoor het echter anders. Ik vind het vriendelijk en warm, misschien in de naïeve veronderstelling dat iemand oprecht even checkt hoe het op dat moment met me gaat. Ik antwoord dus, en stel een wedervraag: benieuwd hoe het met de ander is, hoe zijn of haar dag tot nu toe verloopt.
Ook op straat heb je van die kleine fijne momenten. “Can I help you?” meer dan eens als we op een straathoek op onze kaart staan te turen. Of al wandelend een kruisende glimlach die even blijft hangen. Kort even aandacht voor elkaar, klein menselijk contact in die duizelingwekkende mensenmassa en dan weer verder. Eenvoudig en lief, meer moet dat niet zijn.
Contact dat kan leiden tot verbinding. Het is een diep verlangen. Misschien wel iets universeels. Afgelopen tijd heb ik hierin voor mezelf een belangrijk inzicht verworven:
Ik kan de ander uitnodigen tot contact en verbinding , deze is echter vrij om er wel of niet op in te gaan. Amai. Het heeft me al veel geholpen, in het werk en zeker ook thuis ten aanzien van de kinderen. Het maakt rustiger, vrijer, misschien ook wel minder (op)eisend. Het heeft ook iets kwetsbaars, de ander uitnodigen en kunnen verdragen dat die er dan niet op ingaat.
De gesprekken waarin we denken of hopen dat verandering kan plaatsvinden, hoe begin je daaraan? Hoe creëer je een sfeer en setting die uitnodigend is? Wat is er nodig voor mensen om te kunnen instappen? De komende dagen hebben we veel oefenterrein: we gaan van het ene gesprek naar het andere. Telkens met nieuwe mensen, die onze nieuwsgierigheid delen en waarmee we verder willen geraken dan enkel “how are you?”… Of; is dat nu net niet de vraag die - als je ’m oprecht en met aandacht stelt - de eerste bouwsteen kan vormen?
Deze blog is onderdeel van een reeks. Mara Spruyt, Joeri Kabalt, Suzanne Verdonschot, Marloes de Jong en Lieve Scheepers maken in oktober 2014 een studiereis naar de Verenigde Staten. In deze blogreeks volg je hun belevingen.