Kousen en korte broek maken het verschil (niet): faciliteren als persoonlijk vakmanschap

Het was één van mijn laatste werkdagen voor ik enkele weken zomervakantie zou nemen. De weergoden hadden echter al beslist om voor zomer te kiezen en er was meer dan 30 graden voorspeld. Op zo’n dag waan ik me liefst in een tropisch land en draag ik korte broek en slippers. Zou ik het vandaag voor deze teambegeleiding ook durven? Kom ik zo wel professioneel over? Het gaat tenslotte om een team dat dagelijks in een corporate omgeving werkt.

Na enig dubben besloot ik: ‘ik doe het gewoon’. Het is een dag die gaat over het ontdekken van je talenten, het waarderen van de verschillen en eigenheid in elke mens. De korte broek zal dan maar iets vertellen over mijn eigenheid in deze groep. En al na vijf minuten kreeg ik mijn kleine gelijk. Een teamlid kwam naar me toe en zei: “och als ik geweten had dat jij een korte broek droeg, dan had ik het ook gedaan.” Het zette een boeiend gesprek in gang binnen het team over de mate waarop je je anders kleedt, gedraagt of laat zien op het werk. En waarom. 

Een paar maanden later had ik een volgende workshop. Toen had ik in de ochtend een eigenwijze keuze gemaakt met betrekking tot mijn sokken. Niemand had er iets van gezegd. Hadden ze het uberhaupt wel gezien? Bij de evaluatie aan het eind van de dag bleek van wel…. Een iets oudere man met veel ervaring was de eerste om het woord te nemen. “Toen ik aan het begin van de dag zag dat je twee verschillende sokken aanhad, dacht ik: oei, oei oei… wat zal die hippie ons hier vandaag komen vertellen.” Ik voelde me heel even betrapt. Die man had mijn subtiele daad van verzet en non-conformisme ontdekt. En het had blijkbaar een effect op mijn imago als begeleider? 

Hij ging verder… “Maar ik moet toegeven, ik ben blij verrast. Boeiend om te zien hoe je op een soepele manier onze verschillende meningen en gedachtes tot één geheel wist te brengen.” Zijn reflectie zorgde voor hilariteit in de groep en een kleine rode blos op mijn wangen. 

Tegelijk ben ik me meer dan ooit bewust dat de kleren niet alleen de man maken, maar ook iets van mijn persoonlijkheid in de begeleiding leggen. 

Kris Snick en Sofie Hendrikx zijn actief als coach en facilitator. Zij verzorgen vanaf januari 2019 de leergang ‘Faciliteren als persoonlijk vakmanschap: krachtige leerprocessen vormgeven en begeleiden.’ In deze blogreeks delen zij hun persoonlijke ervaringen op dit gebied en hoe zij daarin hun eigen vakmanschap steeds verder ontdekken en ontwikkelen.