‘Het schiet niet op…! Maar er gebeurt wel écht iets’

Soms zie je het aankomen, soms ontdek je het pas al doende omdat je veranderinitiatieven geen wortelschieten: bepaalde veranderingen in organisaties zijn echt lastig, omdat diepgewortelde patronen de vernieuwing tegenhouden. Dan wordt het ingewikkeld…: het enthousiasme van gezamenlijke dagen ebt na verloop van tijd weer weg, de visie blijft steken in woorden, de werkgroep loopt tegen muren op, steeds meer mensen haken af of halen hun schouders op en als aanjager van de vernieuwing ga je je afvragen of het überhaupt wel gaat lukken. Dan is er iets anders nodig dan het voortvarend implementeren van nieuwe aanpakken en tools. Namelijk: tijd maken voor reflectie, samen bestaande patronen onderzoeken, en uitvinden hoe je die kunt doorbreken.

Organisatie-adviseur Ton ten Broeke houdt van dat soort taaie processen: ‘Dan wordt het pas interessant!’ De afgelopen drie en half jaar was hij aan boord bij een grote gemeente. Als adviseur, procesbegeleider, meewerkend voorman, veranderexpert, spiegel… wat er ook maar nodig was. ‘Ik was er meestal zo’n 20 uur in de week. Voeten in de klei. Samen met de betrokkenen aan de slag en doen wat nodig was.’ Een opdracht waar hij met plezier en voldoening aan werkte. ‘We hoorden regelmatig ‘het schiet niet op!’ en tegelijkertijd merkten mensen ook: ‘er gebeurt wel écht iets’. En uiteindelijk tellen die kleine stappen op en zie je de beweging.’ Wat kunnen we van die ervaring leren over ‘langzame verandering?’

Ton kijkt terug en vertelt in dit artikel over zijn leerervaringen.