Verwondering

Joeri Kabalt maakt elke ochtend een wandeling. Ze neemt de tijd om rond te dwalen en écht goed om haar heen te kijken. Even niks moeten. Gewoon zijn. En kijken. De zon die net achter de Oude Kerk vandaan komt, de daslook die in bloei staat in het Flevopark, een meeuw die ongestoord pikt in de opengescheurde vuilniszakken… Op zoek naar de onverwachte schoonheid in haar dagelijkse omgeving.

In dit essay neemt Joeri je mee op haar persoonlijke zoektocht naar verwondering in leven en werk. Door verhalen en ontmoetingen te delen uit haar eigen leven en praktijk als veranderkundige in organisaties, afgewisseld met de filosofen, dichters en andere denkers die haar in deze zoektocht het meest hebben geïnspireerd.

Verwondering gaat over het buitengewone in het gewone zien. Een manier van kijken die je kunt oefenen, maar vaak ook hard werken is. Hoe vaak kijken we niet om ons heen met ‘on-ziende ogen’? Vliegen de dagen aan ons voorbij? Joeri ontdekte dat het helpt om dagelijkse routines en rituelen te creëren om je te blijven verwonderen. Door écht te kijken en vraagtekens te blijven plaatsen bij vanzelfsprekendheden. Een manier van zien en zijn met meer onverwachte momenten van schoonheid, verbinding én verwarring.