De zomervakanties zijn al even achter de rug. Bij Kessels & Smit begonnen we het nieuwe ‘seizoen’ traditioneel met alle internationale collega’s tijdens een tweedaagse waarin we met elkaar stil stonden bij onze eigen ontwikkeling en die van ons lerend gezelschap. Persoonlijke reflectie op waar je staat als professional en wat dit betekent voor de organisatie als geheel, waren belangrijke onderwerpen van gesprek. Dit soort reflectieve gesprekken zijn erg inspirerend en werken op een diepere laag verbindend, onder andere doordat je met collega’s de tijd neemt om met aandacht in gesprek te gaan. Toch missen dit soort gesprekken soms iets - namelijk de doorvertaling tot praktische, concrete realisaties. Dit jaar probeerden we hier extra aandacht aan te schenken.

Naargelang het soort groenten, heesters of bloemen dat je wilt kweken, kies je voor een bepaalde samenstelling van de grond. Bij planten is dat een logisch principe. In organisaties is het lang niet altijd vanzelfsprekend. De directie kan bijvoorbeeld teleurgesteld zijn in de prestaties van medewerkers en vinden dat de verbetering vooral vanuit diezelfde medewerkers zou moeten komen. Het organisatiemodel in vraag te stellen, is niet altijd een voor de hand liggende denkrichting. Echter: zoals een orchidee niet lekker kan groeien in droge zandgrond, zo kunnen medewerkers niet onbelemmerd groeien in een bodem die hen niet voedt.

Mijn professionele loopbaan begon eind 1996 als personeelsverantwoordelijke op een Luchtmachtbasis. Wat me toen opviel waren de badges op de flight-suits van de piloten. Standaard was er hun “nick-name”, het toestel waarmee ze vlogen, de eenheid waarvan ze deel uitmaakten en bij de meer ervaren piloten meestal ook een badge met het aantal vlieguren. Natuurlijk begreep ik dat die mannen daar trots op waren, maar die fierheid begin ik nu pas op een diepere laag te voelen. Ik neem jullie even mee in een belangrijk facet van mijn loopbaan.

Er wordt nog vaak naar organisaties gekeken alsof het machines zijn. Men grijpt in op een bepaald deel van de organisatie – dat kan gaan over een afdeling, team of medewerker – en denkt dat dit nauwelijks impact heeft op de omringende delen (= ruimtelijk aspect) of de toekomst (= aspect tijd). En inderdaad, als je bij een machine een onderdeel vervangt, dan merkt de rest van die machine dat niet. De andere onderdelen hadden ook geen emotionele band met het deel dat verwijderd is en zijn evenmin bezorgd over hoe het verder met dat vervangen onderdeel zal gaan. Organisaties zijn echter geen machines. Ze zijn één en al verbondenheid, een levend geheel dat zich voortdurend kan aanpassen.

De voorbije jaren werkte ik vaak rond waarden en organisatiecultuur. Naar aanleiding van Licht op Leren - opgezet door het VOV -leerden we met één van de werkgroepen heel veel over hoe organisaties met waarden aan de slag gaan. We deelden dat vervolgens met een breder publiek tijdens de conferentie en via het daarna verschenen boek 'Waarom mensen opstaan op maandagochtend. Motiveren met resultaat'.

Deze vrijdag tijdens “Licht op Leren“, sloot Joseph Kessels de dag af met een lezing “Je kan niet slim zijn tegen je zin”. Daarin legde hij met concrete voorbeelden uit hoe de waarden van waaruit de meeste managers (bestuurders) werken, haaks staan op de waarden van waaruit autonome professionals en/of kenniswerkers handelen ...

“... dus als ik het goed begrijp is het in jouw vak, als begeleidster van mensen met een verstandelijke beperking, belangrijk om kleine stapjes bij jullie dagbewoners op te merken en te ondersteunen. Kan je me daar een voorbeeld van geven, één waar je zelf heel fier op bent?”

Leadership & Leadership Development are core in my work. We live in a world with plenty of challenges ... ! More and more companies and organisations are reflecting on the leadership they will need to deal with these challenges. With this SlideCast I want to trigger this reflection ...

Ik kreeg recent een bijzonder geschenk die me nog maar eens de veerkracht van levende organismes liet ervaren, met name een roos van Jericho. In een plastic doosje zat een verdorde plant, die klaar leek om in het compostvat te gooien. Maar, toen ik die verdroogde plant in een bord met water zette, duurde het amper een halve dag voor de verdroogde plant kleur begon te krijgen en begon open te bloeien. Wat initieel dood leek, begon terug te leven ! Na een tweetal dagen had ik een mooi groen plantje staan op de keukentafel. Na een week haalde ik de groene roos van Jericho terug uit het water en borg ik ze terug op in het plastic kokertje. Ondertussen is ze terug helemaal opgedroogd.

Mensen die geconfronteerd worden met een verlies gaan door een intensief proces: ontkenning, woede, verdriet, futloosheid, angst,… Dit proces kan gestart worden door verscheidene gebeurtenissen: het verlies van een dierbare, het missen van een promotie, het stuk lopen van een relatie, het verliezen van een gezond lichaam, het verliezen van een job, … De voorbije maanden – mede door de moeilijke economische tijden waar heel wat organisaties mee geconfronteerd worden - zijn er heel wat mensen die hun job verloren hebben of binnenkort zullen verliezen ...