Welke werkvorm je ook toepast bij intervisie: vragen zijn het sleutelingrediënt. Zeker in het begin kunnen mensen het nog best ingewikkeld vinden om goede vragen te stellen. Ze vragen bijvoorbeeld veel uit over de inhoud van de casus en minder over de persoon die de casus inbrengt. Of de vragen zijn onbedoeld gesloten of zelfs suggestief: ‘heb je al geprobeerd het uit te leggen aan je collega?’ Goede vragen stellen is iets dat een groep kan leren. In mijn ervaring zijn mensen daar vaak heel gemotiveerd voor. Ook omdat het gaat om een vaardigheid die in veel andere situaties helpend kan zijn. Daarom investeer ik bij het begeleiden van intervisie ook in het leren stellen van goede vragen.

‘Wat heb ik nodig om met plezier en behoud van energie te kunnen werken?’ Deze vraag kom ik als coach in allerlei vormen tegen – dikwijls gesteld door harde werkers, mensen met een groot verantwoordelijkheidsbesef en door snelle denkers, die de lat hoog leggen. Ze wandelen mijn coachpraktijk binnen wanneer ze merken: zo ga ik het niet lang meer volhouden… Wat helpt dan? Bij zo’n vraag? Ik neem twee geanonimiseerde situaties uit mijn coachpraktijk als voorbeeld.

Vanuit het initiatief ‘leiders van de toekomst’ hebben we gesprekken gevoerd met 23 inspirerende leiders die binnen hun organisatie een stem geven aan duurzaamheid en/of maatschappelijke oriëntatie. We onderzochten momenten van de waarheid van deze ‘toekomstbewuste’ leiders. De praktijkverhalen, lessons learned en bouwstenen voor succes op het vlak van werken aan toekomstbewust handelen delen we nu middels de podcastreeks Leiders van de Toekomst.