Het boeken van vooruitgang werkt motiverend. Zeker als we iets nieuws aan het leren. Het helpt ons vol te houden, net zo lang tot we iets kunnen. Maar het rare aan ons brein is dat we dit soort progressie al vrij snel normaal gaan vinden. De vooruitgang die we wel degelijk boeken, valt ons daardoor niet of nauwelijks nog op. En dat is jammer. Want de berg die voor ons ligt zien we gek genoeg altijd wel… Hoe kun je makkelijk in kaart brengen wat je al hebt bereikt? Zodat je beeld van waar je staat meer in evenwicht is en je motivatie weer een impuls krijgt?
Wat is het?
De door Coert Visser en Gwenda Schlundt Bodien ontwikkelde progressiecirkel is een techniek om vooruitgang zichtbaar te maken. Hiermee breng je in kaart wat je al wel bereikt hebt en wat je nog meer zou willen bereiken. Op basis hiervan kun je gemakkelijk nieuwe acties formuleren.
Een omschrijving van de progressiecirkel vind je hier.