Ans Grotendorst en Cees Sprenger beginnen het artikel met een gesprek. Een gesprek, zoals gesprekken vaak gaan in het werk: even tussendoor, informeel, bijna terloops. Zo’n conversatie duurt amper vijf minuten. Ze gebruiken dit voorbeeld als ‘critical incident’, om te verduidelijken welke benadering van kennis en leren ze als kansrijk zien, wanneer het gaat om zo iets ingewikkelds als leren van ‘integer gedrag’. In dit artikel gaan ze verder in op het leren van integer gedrag.
Medewerkers zullen niet van één gesprekje opeens een stuk integerder worden. Integer gedrag vraagt een werkomgeving, een werkcultuur, waarin er gedeelde opvattingen bestaan over wat integer gedrag is en waarin elkaar aanspreken en reflecteren behoren tot de dagelijkse gang van zaken.
Integer (leren) zijn vraagt:
- handelingsruimte om eigen afwegingen te maken
- bereidheid tot het afleggen van verantwoording over de gemaakte afwegingen
- reflectie op de afwegingen (is dit integer of niet?)
- bereidheid om eigen overtuigingen en waarden ter discussie te stellen.