Niels Heetvelt

Kortgeleden besefte ik me waar mijn grootste drijfveer en passie ligt: in het maken van het positieve verschil. En dan wel op het gebied van leren en ontwikkelen, voor mezelf én voor anderen. Het maken van het verschil zit in het werken met focus en aandacht, geloof ik. In mijn voorgaande werk als jongerencoach hielp ik scholieren na te denken over hun studie en beroepskeuze. Wat wil je echt? Grote vragen. En daar zag ik: als je je in zo’n gesprek echt verdiept in de ander, ontstaan ontdekkingen en inzichten waarmee iemand vooruit kan. Diepgravend onderzoek doen geeft mij energie en leidt vaak tot de beste resultaten.

Maar om écht vooruit te komen is het vaak net zo belangrijk om even stil te staan en afstand te nemen van de waan de dag. Even achterom kijken, om te kunnen zien waar je naartoe wilt. Om een volgende stap te kunnen zien en deze naar waarde te schatten hebben individuen, teams en organisaties zich een focus van het geheel te vormen. Van hun waarden, hun patronen, hun geschiedenis en hun omgeving. Op die manier kunnen we ons in staat stellen alledaagse zaken in perspectief te plaatsen en iets ánders te zien, en kunnen we een andere weg bewandelen die ons vooruit helpt.

Bij mezelf ontdekte ik namelijk dat ontwikkeling breed gepaard gaat met de alledaagse dingen van een andere kant bekijken. Het lukt me pas écht goed om de weg te leren kennen als ik die weg opeens, zonder voorbedachte reden, van een andere kant oprijd. Mijn achtergrond speelt daarin mee. Ik ben opgegroeid als ‘wereldburger’ en heb van jongs af aan de waarde van verschillende invalshoeken leren kennen. Die zoek ik dus graag op in mijn werk en daarbuiten. Perspectiefverrijking geeft mij inzicht in wat mensen beweegt. Door me in te beelden hoe het is om in hun schoenen te staan. Het leert mij hun context in ogenschouw te nemen die hieraan ten grondslag ligt. Zo kan ik ze het best een stapje verder helpen.

Voor een ander perspectief op alledaagse zaken is wel ruimte nodig. Ruimte om de controle even te verliezen, om te denken buiten gebaande paden. In een wereld die steeds meer van ons vraagt, die sneller verandert dan ooit en waaraan ieder een eigen werkelijkheid geeft, is haastig grijpen naar houvast alomtegenwoordig. Een logische respons, voelbaar in hoe we met elkaar omgaan. Een fijne werkomgeving, waaraan je je eigen draai kunt geven en waarin collega’s en je leidinggevende op de hoogte willen zijn en blijven van jouw persoonlijke verhaal, is gebaat bij het somtijds laten vieren van de teugels. Bij het bewegen richting het ongrijpbare. Een onlogische respons, die moed vereist. Tegelijkertijd ontstaat juist in het verkennen van het onbekende, een plek voor verrijkende opvattingen en inzichten.

Ik help anderen graag om op een verruimende manier te denken, door met ze de diepte in te gaan. Om de ruimte te creëren voor het bewandelen van een nieuwe weg waarin zij sterker in hun schoenen kunnen staan en die beter hij hen past. Zodat ze nóg beter kunnen worden in waar ze al zo goed in zijn. En met nóg meer energie aan de slag willen gaan om daar te komen.