Bas van der Kruk

Als gewoontedieren drijven wij mensen op aannames en routines. En maar goed ook, anders zou elke dag heel vermoeiend zijn. Maar als je wilt veranderen of leren is het nodig ze bewust te maken en uit te dagen. En dat doe ik graag - het liefst op een speelse manier. Vooral omdat ik zie wat het losmaakt. Mensen kijken door een andere bril en zien ineens nieuwe mogelijkheden. En dat kan eigenlijk vrij snel.

Als creatief adviseur en facilitator helpt mijn ervaring als choreograaf en hoofd Publiek en Educatie van de Kunsthal me net zo veel als mijn achtergrond in Management Development. Zo startte ik de coaching van een MT in een museum. Iedereen koos een kunstwerk dat voor hem of haar het team verbeeldde. Daarna gingen we in gesprek. En in korte tijd lagen dingen op tafel die mensen niet eerder met elkaar hadden besproken.

Momenteel ontwerp ik een serie leeractiviteiten, ‘opgeschud’, waarmee mensen korte, krachtige ervaringen opdoen in een heel andere situatie dan die waarin ze normaal gesproken werken of leven. Sterren kijken in de sterrenwacht, brood bakken in een bejaardenhuis, een dansles…. Ze doen mee met hun collega’s, bijvoorbeeld hun team of collega-leidinggevenden, en na afloop reflecteren we op wat ze hebben meegemaakt. Iedereen ontdekt iets over zichzelf of krijgt ideeën voor hoe je een bepaald vraagstuk anders kunt aanpakken. Een frisse blik.

Spelen en bewegen heeft kracht. Met een groep project- en programmamanagers die aan de slag wilde met reflectie op hun rol, kwam ik op als jongleur. Het circus met balanceren en ballen hooghouden – dat was hun eigen metafoor. Vervolgens maakten we al doende een lied. Hun impliciete beelden van de organisatie en elkaar werden daarin helder. Op een luchtige en verbindende manier. Dat was de start van de dag en daar konden we op door: wat zie je nu scherper, wat zou je willen doorbreken? 

Op die manier spelen is soms best wat onwennig en spannend, ook voor mij. Maar mijn ervaring is dat als we aan de slag gaan en mensen instappen het ook altijd bevrijdend én verbindend is. Daar draait het voor mij om: overtuigingen uitdagen doe je omdat je nieuwe mogelijkheden en inspiratie wilt ontdekken. Dat is het doel. En omdat je het samen doet, ontstaan nieuwe bruggen tussen mensen.   

Het ontwerpen en begeleiden van dit soort bijeenkomsten, waarin er iets gebeurt en nieuwe beweging op gang komt, dat doe ik graag. Het liefst ben ik als begeleider niet de expert op de inhoud, maar wel op de vorm. Hoe richten we de ontmoeting zo in dat mensen een ervaring opdoen, dat ze nieuwe dingen ontdekken en een ruimte-gevend gesprek hebben? Of dat nou voor een MT van 6 mensen is, een leergroep van 20 of een organisatie van 500 mensen… Het mag daarbij best een beetje spannend zijn en wat schuren - ook voor mij. En een beetje onvoorspelbaar. Juist op de grens, waar we loslaten en het toeval de ruimte krijgt, ontstaan vaak de mooiste dingen.